Хамгийн солиотой авгай бол хорчин эр юм

Кинон дээр бол гардаг, хүний амьдрал сүйрүүлж бусниулах гээд хор найруулаад явдаг хүмүүс нь дандаа эмэгтэйчүүд байдаг. Гэтэл яг амьдрал дээр бол тэр “Хорчин Хоролмаанууд” чинь эрэгтэйчүүд байдаг юм шүү хүмүүсээ. 

Өсвөр насны охины өдрийн тэмдэглэлээс ч ойлгомжгүй, сарын тэмдэг гормоны өөрчлөлт нь зэрэг явагдаж буй эмэгтэйгээс  ч сэтгэл хөдлөл өндөртэй, урд хөршид үйлдвэрлэсэн чанар муутай бараанаас ч хуурамч, өөрийгөө хэн гэдгийг одоо хүртэл мэдээгүй, ойлгоогүй яваа эрчүүд ямар өрөвдөлтэй гээч!  

Хий гээд өгсөн ажлын цагаар амьтан хүний тархийг угаахыг эрмэлзэж, бүтэн 8 цагийн турш хов зөөж, булан тохойд очин хоолойн зангиран гомдоллож суудаг эр хүний тухай кино хийвэл овоохон инээдмийн кино болчих юм биш үү? Хаха...

Чөтгөр гэж, 30 нас хол гарчихсан эр хүнд өөр санаа тавих, зовох асуудал гэж байдаггүй юм уу? Тулга тойрсон асуудлын араас хөөцөлдөж, аяга халбага түмпэн савны хэрүүл хийх юу нь тийм сэтгэл хөдлөм байдаг юм бэ? Энэ хүн өөрөө ч учрыг нь мэдэхгүй байхад ийм төрлийн элэг хөшим зүйлийг надад тайлбарлаад суух хүн ч гэж хаа байхав.  

30 жил гэдэг богино хугацаа биш шүү. Өдий хугацаанд хувь хүн өсөж боловсроод, төлөвшиж тогтох нь битгий хэл бүхэл бүтэн улс хөгжөөд, бусад орнуудаас хөгжлөөрөө тасарч чадахаар хугацаа биздээ? Айхтар том зүйлтэй харьцуулаад байх шиг байна л даа.. Гэхдээ уушлаарай, өдий насны эр хүн ядахдаа л хаана юу хэлэхээ мэддэг, сэтгэл хөдлөлөө барьж чаддаг, бусдад хэрэг болохоор заавар зөвлөгөө өгчихдөг байх ёстой шүү.    

Бодвол энэхүү постын эзэн маань намаг шалбаагнаас ургаж, хог хаягдлаас төрөөгүй л байлтай. Тэр хүний хаанаас нь гардаг тэр их хар энерги, муу бодол байдгийг гайхаад байршгүй ээ. Хүн төрөлхтөн түүнд ямар буруу хийсэн гэж учирсан хүн болгондоо буруу санадаг болчихдог вэ? Хийсэн муу бүхэн эргээд өөрийн өгөр хар толгой дээр буудаг жамтай гэдгийг бас хараахан мэдээгүй яваа бололтой. 

Энэхүү постыг бичих шалтгаан болсон залуу болвоос магадгүй энэ хорвоо дээр надтай таарах хамгийн анхны бас сүүлийн гоншигоносон (excuse me) эр хүн байх. Түүний цаашдын “Хор найруулах драма”-д амжилт хүсээд, холоос инээмсэглэн харж суух л үлдэх шивдээ.

Ladies and gentlemen, enjoy the show!

Инээмсэглээрэй,

Nikki нь,

2014 оны 8 дугаар сар 27

                                                                                                               

Coffee-high болсон хүний тэмдэглэл

Вүүхүүүүү..... ойрд кофе уугаагүй байж байгаад сая бүтэн Американо уучихсан чинь “вүүүүүхүүүүү” л гэмээр болж байна шд... Яанаа аймар өндөр ажлын бүтээмжтэй болчихлоо ш дээ. Болж байгаа юмуу энчодооо... Яанааа.. Минутанд хичнээн ч үг бичээд байгаа юм. Бүү мэдээ, бүү мэд. Лоллл...

Хүн  нэг бол кофенд  дургуй, аль эсвэл ухаангүй дуртай байдаг байх. Дуртай, дургүй хоёрын хооронд гэж зүйл байхгүй. Миний л бодол шүү. Америкт амьдардаг байхдаа хар кофег жинхэнэ утгаар нь хэтрүүлж  уудаг байлаа. 2 ажилтай, дээрээс нь хичээлтэй гэдэг шалтгаанаар хоол идэхээс илүүтэйгээр кофег уудаг байв. 

Элдэв чамин хольцгүй, зүгээр л байгаагаараа байдаг дан Американо хамгийн гоё. Эспрессо шиг хатуу биш, латте шиг нялуун биш. Өглөө шинэхэн кофений үнэрээр сэрээдэг сэрүүлэгтэй цаг зохион бүтээсэн байна лээ шүү цаана чинь. Гайхалтай нээлт. Гайхалтай. Хэхэ.. 

Энэ пост-н дээр кофенд хайртай, талархаж явдаг сэтгэлээ бичээд орхичихмоор санагдчихлаа шүү. Олон сая хүнд сэтгэлийн таашаал өгч, амьдралд нухлагдан ядарсан нэгэнд хэсэгхэн хугацаанд ч гэсэн эрч хүч хайрладаг энэхүү гайхалтай ундааг магтъя. 

Нэг үетэй харьцуулахад манайд кофений хэрэглээ өндөр болж байгаа ч кофе шопуудын үйлчилгээ, бариста нарын мэдлэг чадвар нэг л сэтгэлд хүрэхээр биш байна. Мөстэй мока авмаар байна гэхэд манай менюнд тийм зүйл байхгүй, халуун мока л байна гэж байгаа юм. Хийхэд нэг их ядаад байх зүйл байхгүй л дээ.  Гэхдээ өрсөлдөөн их болох тусам үйлчилгээ чанар нь сайжирч, үнийн хувьд ч боломжийн болох байх.

За тэгээд аливаа зүйлийн хэмжээ дамжааг тааруулахгүй бол тэгээд л хор болно, тийм үү? Кофег хэтрүүлж уугаад олон янзын өвчлөлийн шалтгаантай болсон хүмүүс таны болоод миний танилын хүрээнд олон байгаа шүү зүгээр.

Сайхан үнэр амтаараа биднийгээ баярлуулж явдаг кофендоо “бээрлөөө”. АMEN.

Түүнд талархлаа илэрхийлчихсэн бол...           

Инээмсэглээрэй,

Nikki нь,

2014 оны 8 дугаар сар 14  

Эмэгтэй хүн бүрт тулгарч байсан 22 асуудал

Гадуур явж байгаад араасаа муужгай юмуу нохой дуудаж байгаа юм шиг л шүгэлдүүлж, исгэрүүлэх. Дургуй хүрч үг хэлмээр байвч тэднийг тоохгүй царайлан өнгөрөх.

Мөргүй юмуу наалддаг хөхөвч өмсөх. Төвөгтэй юм дандаа доошоо унаж байдаг. Хөхөө ил гаргаад явж байсан нь бараг л илүү амар. 

Сарын тэмдэг.  Сар болгон цус алдаж суухыг хэн хүсэхэв дээ.

Тэгээд зогсохгүй сарын тэмдэгийн үеэр нуруу, давсаг өвдөхөөс эхлүүлээд олон асуудалтай тулгарна. Гайхалтай. 

Гормоны өөрчлөлтөөс болоод арьс онцгүй харагдах өдрүүд цөөнгүй л дээ.

“Camel toe”-нд бас санаа зовох гэж.

Илүүдэл үсний арчилгаа бас л цаг авна гэж байгаааааа.

Урт үстэй бол өдөр бүр ороож, индүүдэж, засч янзлана гэдэг.. залуус шиг хойш нь илээд л болчихдог зүйл биш л дээ.

Хувцасны цаанаас дотуур хувцас маань гэрэлтэж мэдэгдэх вий гэж санаа тавьж, зохицуулж өмсөх.

Хоёр нүднийхээ контурыг яг ижил зурах. Хэрвээ winged eyeliner тавьж байгаа бол анхаарал 150% төвлөрөх хэрэгтэй.

Нүүрээ будаагүй өдөр хүн болгон ядаргаанд ороо юу эсвэл өвдөө юу гэж асууна. Тийм ээ, ядраад байна. Гэхдээ өөрийн чинь утгагүй асуултаас болоод бүр ядраад байна.

Өндөр өсгийт өмсөөд юу ч болоогүй мэт харц дээгүүр алхах. Яс юман дээрээ өсгийтэй гутал удаан өмссөн үед хөл яг л там шиг өвддөг. Цэврүүтэй болчихвол бүр ч янзтай.

Том хөхтэй эмэгтэй  бол гүйж харайхаас авахуулаад биеийн хүчтэйхэн хөдөлгөөн хийхээс зайлсхийх шаардлагатай болно.

Үсний хайч, индүү, сэнсээрээ өөрийгөө санаандгүй түлж гэмтээх.

Өөрт хэрэгтэй бүхий л зүйлсийг цүнхэндээ авч явах гэсээр байтал цүнх маань чемоданаас ялгаагүй болох.

Салхи. Уруулаа будсан юмуу өнгөлсөн үед салхи хамаг үсийг маань нүүрэнд аваачаад наах.

Хумсаа дөнгөж будаж дуусчихаад сууж байтал хийх ёстой зүйлс гарч ирэх.

 Янзан бүрийн сэтгэл хөдлөлүүд. Гормон л буруутай.

 Өөрөө хүүхэд тээж төрүүлэх чадвартай ч гэсэн насны хязгаартай байх. Учрыг нь мэдэхгүй байж хүмүүс хөгширлөө, яаравчлах хэрэгтэй л гэнэ.

Хэзээ хүнтэй сууж, хүүхэд гаргах талаар байнга л биднийг шалгаана. Цаг нь болохоор. ОЙЛГОЖ БАЙНА УУ? ЦАГ НЬ БОЛОХООР.

“Эмэгтэй-биш” хүмүүстэй харьцуулахад бага цалин авдаг маань. Үнэн л биздээ.

Цаг үргэлж “үзэсгэлэн төгөлдөр” харагдах ёстой гэсэн ойлголт. 

 (Эх сурвалж: www.buzzfeed.com-с орчуулан орууллаа)

Инээмсэглээрэй, 

Nikki нь

2014 оны 8 сарын 8

Хүнчин

“Гадаа бороо шаагьсаар байлаа... Ай даа, бороонд шалба нороод алхахсан. Бүр хувцасаа тайлаад нүцгэн гүйх юмсан. Яг хүүхэд шиг...” гэж “Хүнчин” романы нэгдүгээр дэвтэр эхэлдэг. 

Хүн гэдэг амьтнаас хэр тэсвэр тэвчээр гарч болдгийг, хорвоо дээр зөөлөн нь хатуугаа дийлж амьдардгийг энгийн үгсээр сийрүүлсэн энэ номын сүүлийн хуудсыг нь уншсан хэн боловч эхэр татаж уйлахгүй байхын аргагүй. 

Номын гол дүр Алдар. Асаж бадрах хорин хэдхэн насандаа хайртай бүсгүйгээ хамгаалахын тулд санаандгүй шахам 2 хүний амь бүрэлгэчихсэн. 25 жилийн ял аван гянданд хоригдож буй тэрээр төсөөлөлийнхөө ертөнцийн ачаар л галзуурч солиролгүй, өдөр хоногийг арай ядан өнгөрүүлж буй тухай өгүүлдэг.   

Номны бас нэгэн дүр бол Алдарын хоригдож буй шоронгийн дарга Төмөрсүх. Ажил мэргэжилдээ сайн, өөлөх юмгүй сайхан залуу. Тэрээр хэн болгоны хараа булаасан, ухаалаг, даруу төлөв эхнэртэй. Бие биедээ үгээр хэлж, үзгээр бичимгүй хайртай ч тэд ганц л асуудалтай. Арван тав, зургаан жил ханилсан ч тэдэнд үр хүүхэд л заяагаагүй. Төмөрсүхийн эхнэр хэрхэн эмэгтэй хүний уужуу ухаан гаргаж, босгосон амьдралаа бүтнээр нь авч үлдэж буй талаар гардаг.   

Алдарын гэмт хэрэг үйлдэх шалтгаан болсон хайртай бүсгүй Гэрэл. Хэрэг гарах үед хэвлийдээ Алдарын хүүг тээж байсан ба төрүүлсэн хүү нь 18 нас хүрээд төрсөн эцгийнхээ тухай мэддэг. Гэрэл хаа очиж сэтгэл сайтай, зөөлөн хүнтэй амьдралаа холбож олон хүүхдийн ээж болсон байдаг. Алдар, Гэрэл хоёр олон жилийн дараа уулзалдахад амьдралд нухлагдан өөрчлөгдсөн хайртай бүсгүйгээ Алдар хараад “Ай халаг, ийм ч амьтан байгаагүй юмдаа. Ямар их өөрчлөгдөө вэ? Амьдрал түүнийг минь яаж орхио вэ. Хөөрхий дөө, ямар ч гэсэн ирлээ шүү дээ” хэмээн бодохтой зэрэгцээд хамаг гомдол нь хийсэн алга болохыг мэдэрдэг.  

Хүн хүнээ түшиж, биенээ дэмжиж, нэгнийгээ өршөөн уучласнаар цаашид амьдрах хүсэл улам бадардгийг сануулсан “Хүнчин”-д таларxмаар байна.

 “Цав цагаан, тас хар хоёрын дундуур

Алдаа оноон завсарх хуруу дарамхан жимээр

Үнэн гэж худал дээгүүр бүдэчсэн

Амьдрал гэгч уртын урт юм шиг атлаа

Арай чдээ гэмээр давчууг мэдрэхээр

Ахиад ядаж зуун жил амьдармаар...” гэснээр энэхүү роман төгсдөг.

Та заавал авч уншаарай.

2014 оны 8 дугаар сарын 4